BLOG

Reis door Verf


REIS DOOR VERF.


Voor mij is schilderen de ultieme manier om te verbeelden. Ik noem het een Reis door Verf . Omdat verf mijn uitgangspunt is naar creëren Het materiaal is wat je moet bestuderen, Wat doe de verf als je het aanbreng, Verf is net als een karakter, met z'n voor en nadelen. Ik ging op zoek naar de eigenschappen die dicht bij mij stonden. .Kennis over verf vind je door te voelen. Olieverf geef je eindeloze mogelijkheden. Acrylverf is voor mij een heel direct verf-medium het is snel en in zijn basis vrijwel dekkend. Maar door er mee te experimenteren om het verf karakter te vinden. Bied het veel mogelijkheden,

Daarom is dat de basis van mijn schilderij een soort

verfschets gebruikmaken van de kleur intense en de

snelheid van de verf. Dan krijg je snel een verbeelding

van je onderwerp.    

Je onderwerp is niet meer dan een uitgangspunt. Het is als een rugzak oppakt en het avontuur aangaat., wandt zo moet je het schilderen wel noemen. Een wit canvas!.En een rugzak met met mogelijkheden. Maar eerst moet er kleur op. Kleur staat bij mij gelijk aan emotie, daar    bepaal je veelal de sfeer van het schilderij mee. De voorstelling lig bij jezelf.Dan sta je voor de keuze, hoe ga ik het schilderen?Weer  kijk je in je rugzak, Vol vertrouwen stap je op het witte  canvas af en zet je gekozen kleur zonder enige schroom  op de witte ruimte. De richting van de kwast zet het schilderij en daarmee het preces in beweging. Laat zoveel mogelijk de toevalligheid toe en bied het een eerlijke kans het breng hrrt je veelal een verrassing. Zo werd elke serie schilderijen een avontuur op zich.



En na een paar levenslessen in het bedrijfs-leven brachten mij bij de keus voor mijn eigen levensbehoefte te kiezen. dat bracht me steeds meer op het pad van visuele autodidacten. Ik begon te creëren wat ik zag en voelde, met een onuitputtelijke drang naar kennis.. Ik onderzocht de vele

mogelijkheden van de materialen. En was

als basis geïnteresseerd in het ambacht schilderen. En besloot mijn eigen koers te varen. Ik wilde mijn basis als kunstenaar zo breed mogelijk maken.

Als ik naar een schilderij keek, leek ik het te lezen. Ik zag de opbouw van het schilderij, Leerde de atmosfeer te zien en te voelen die ik weer koppelde aan kleur. Daarmee was  de cirkel rond. Vanaf die tijd is de vraag van, hoe ga ik het schilderen belangrijker dan “wat” ga ik schilderen. Ik liet dat bepalen door wat er op het doek gebeurde. Zo creëer je een ongekende vrijheid voor je onderbewuste. Die vrijheid en flow zetten als het ware het doek vanzelf in beweging. Kennis bouw je op door het te doen, steeds weer maar dan anders, vernieuw de handeling, en laat het jezelf zien dat het ook anders kan, verras jezelf. Dat is ook mijn grootste leermeester, Kijken. En daarna het op mijn creatieve manier uitvoeren. Dan was er ook altijd die drang naar kennis / ervaring. Zo was ik werkzaam in de fotografie, grafische industrie. en altijd zonder opleiding. Maar door te kijken en het je eigen maken. Zo is het ook in de kunst gegaan, zoekend naar de mogelijkheid je te uiten. Experimenteren met materiaal, gevoel en beeld. Het is een weg zonder direct aan te geven eindpunt . Een ontwikkeling die in gang is gezet, en wordt niet stilgezet en bereikt geen eindpunt zolang jij hem voort beweegt.





Wat kunst voor mij betekent ?. Ten eerste is het voor  mij een onuitputtelijke informatie bron. Het is fijn om naar kunst te kijken, je verplaatsen in tijd, je laten verrassen, door de kunstenaar , en het verhaal beleven, gefascineerd worden door kleur. Maar ik denk dat het in de meeste gevallen het herbeleven is van je eigen levens geschiedenis wat je in het schilderij ziet. Waarom raak een schilderij je? Is het wat de kunstenaar heb uitgebeeld of hoe je het op je eigen leven betrek?. Hier lig je antwoord van je onderbewuste. Wat trek je zo aan in een schilderij, of waarom je het juist lelijk of belachelijk vind. Het is beide een reactie wat het kunstwerk in je  los maakt.  Kunst is ook voor mij een moeilijk uit te leggen fenomeen. Wat is kunst? Wat vind jij wat kunst is. Is het iets wat je mooi vind? Of verbind je er een moeilijkheid graat aan? Het is zo moeilijk voor te stellen hoe andere over kunst denken en hoe ze het beleven. Veel mensen willen zien waar ze naar kijken, weten wat ze zien. De grootste groep willen het zoveel mogelijk voorgekauwd hebben, zoals ze alles krijgen aangereikt in het leven. Hapklaar en in brokken. Is de mensheid ook van de beleving van kunst afgedreven?. Ja als ik om mij heen luister hoor ik toch dat de mensen zeggen weinig met kunst te hebben. Ze vinden het mooi maar moest geen geld kosten. Ze vergeten daarbij dat zonder kunst uiting er geen vooruitgang in de wereld bestaat, geen verdere ontwikkeling van wat er al is. Mijn mening is dat uiting en beleving van kunst, een weerspiegeling van de tijd waarin de kunst wordt gemaakt of wordt bekeken. In de tegenwoordige tijd van de kunst is de kunst ook veranderd door de ontwikkeling, Het is ook snel geworden, Je probeer je eigen koers te blijven varen  je probeer heel dicht bij jezelf te blijven. Ik vind dat belangrijk omdat het kunstenaarschap ten eerste een innerlijke uiting is, en dat je de tijd vertegenwoordig waarin je leef, je spiegel de wereld tegen je eigen ziel.


En mijn eerste schilderijen waren niet om aan te zien. Maar dat was geen reden om de kwast weer weg te leggen. Nee,, eerder een aanzet om het volgend schilderij beter te maken. 

Ik denk dat de vorming van talent al in een vroeg stadium in je gene zit. De eerste 5 jaar ontwikkel je naar mijn mening op een vrij natuurlijke manier. Kan je van daaruit spreken van de eerste ontwikkeling van je talent? Als baby ontwikkelde je eerst je gevoel dan je gehoor, en dan ga je zien. Dat zijn voor mij de drie natuurlijke informatie bronnen. Dan volg al snel “scholing”  Daar gaan ze alles afbreken van wat je heb geleerd. Je leert alle nuttige en onnuttig dingen,(standaard) Er worden keuzes voor je gemaakt, En je vervreemd steeds meer van je natuurlijke informatiebronnen. Vervreemd je dan ook van je natuurlijke talent? Ik ben van mening van wel. Tekenen was voor mij een middel om mij beter te kunnen concentreren, dus terwijl ik luisterde tekende mijn hand, of ik sloot mijn ogen om niet te worden afgeleid en beter een beeld kon vormen wat er werd verteld. Ik werd dan gestraft, en onoplettend genoemd. Daar ontstond een talent in mij. Ik visualiseer mijn informatie, het beeld wat ontstaat is mijn leermeester. En aan talent heb je alleen wat  als je er iets mee doet. En bereid bent hard te werken voor dat talent . Je talent is je interesse, je passie en doorzettingsvermogen. Je talent ontwikkel je, het groeit vanbinnen in je. Voor mij is het duidelijk geworden dat mijn informatie eerst in de rechterhelft van mijn hersenen terecht komt.(de creatieve helft) en daarna de informatie die ik kan gebruiken in mijn linker hersenhelft opslaat. Misschien niet de meest logische volgorde, omdat het meestal anders om gaat. Eerst in je verstand, om er vervolgens creatief er niets meer mee te kunnen doen. Nee, daarom geven beelden mij meer informatie dan woorden. Ik heb mijn talent moeten ontwikkelen tot wat het nu is. Talent is zeker niet iets wat je aangereikt krijg. Het voelt als een drijfveer in je. Dus mag ik daaruit concluderen dat je misschien met een talent opgroeit, maar het nooit de kans krijg het te ontwikkelen



Ik geloof niet zo in de huidige manier van onderwijs.
In ieder geval niet voor de rechts georiënteerde denkers onder ons. Het onderwijs is gericht  op de links georiënteerde denker, Weten is genoeg, misschien is dat weten wel belangrijker geworden dan het in de praktijk te kunnen uitvoeren. Daarom heb ik moeite met de huidige manier van onderwijs. Ik geloof meer in ontplooiing en ontwikkeling van het talent van het kind. Zoek het specifiek talent van  iemand en geef dat de ruimte voor ontplooiing en ontwikkeling in plaats van het creëren van een eenheid worst Een kind wordt beroofd van creativiteit en fantasie of krijg het certificaat autisme of ADHD op geplakt. Kijk nu eens naar de ontwikkeling in de maatschappij de laatste twintig jaar. We streven allemaal naar een zo hoog mogelijk opleidingsniveau voor de kinderen. In theorie kunnen ze alles, ze kunnen het bedenken, verwoorden, en berekenen, maar kunnen ze het ook met hun handen maken? Nee kort door de bocht gedacht, daar hebben we tegenwoordig vakmensen uit het buitenland voor nodig. En waarom? Omdat we jaren hebben geroepen dat met je handen werken minderwaardig was! Vakmensen is een uitstervend ras. Dat is ook een van de redenen dat ik met kinderen werkt, Hun een kleine kans bieden om hun creativiteit en fantasie in alle vrijheid te uiten.